Bu şeirlər ədəbiyyatımıza yeni bir nəfəsin gəldiyindən xəbər verir. İstedadlıdır. Müşahidəsi, yaşantıları, hissləri gənc xanım şairin poetikasında çox gözəl ifadə edilir. Onun, Zərintac Rəncibərinin yaradıcılığı haqda ən doğru sözü elə onun şeirləri deyəcək…
Zərintac Rəncibəri
Yarımçıq şeir
Çox gözəl günlər var yaddaşımda
bir dəniz sahili, qayalıq
əncir mürəbbəsi
nənə evinin xalçası – naxışlı…
Vaxtında əzab kimi gələn şip-şirin günorta yuxusu,
Qonşu uşaqlarıyla sürə bilim deyə alınan
velosiped,
Günlərcə maşınla şəhər turu,
Gecənin bir yarısı dondurma yemək,
Sonsuz çəmənlikdə ata-ana,
yanaşı,
Çiçək toplayıb yanlarına qaçan qızcığaz,
Nağıl kimi günlər var yaddaşımda…
Hansı ara itirdim ən gözəl günlərimi,
Hansı günahımın bədəliydi,
bilmədim.
Burnumun ucu göynəyir hamısı üçün.
Qapımızdan oğurlanan velosiped kimi
Oğurlandı ən gözəl günlərim uşaqlığımdan.
Necə oldu,
bilmədim.
Gündoğumunu izləmələr vardı,
Səhərəcən sahilkənarı düşərgədə oynamalar.
Dostlar vardı,
Ailə-məişət qayğılarına qarışmamışdı başlar.
Bir-birimizin çiynində ağlayırdıq
qovuşa bilmədiyimiz sevgilərimiz üçün.
Halbuki necə də xoşbəxtdik, bilmirdik…
Rəngli mel qoxusu gəlir burnuma,
Sinif lövhəsində həll etdiyim misallar,
Dalanda çəkdiyimiz “klas-klas”,
Palçıqdan hazırlanmış dünyanın ən dadlı tortu,
Mətbəx oyuncaqlarını həyəcanla,
sevgiylə oynadanda
Başım dərsə və işə qarışmaqdan
mətbəxlə əlaqəsiz biri olacağımı bilmirdim.
“Aşağı ev” vardı
Nənəmin “çörək ocağı”
Bir gün orda son dəfə oynamışıq
və bunun heç kim fərqində olmayıb.
“Yanan ev”dən yığdığımız taxtalarla tonqal qalar
Şüşələrlə “yeddi şüşə” oynardıq
Həyətə gizlicə pişik dadandırar,
bütün dannaqlara rəğmən sığallayar, süd verərdik.
Saf idik, gözəl idik.
Məsum xəyallarımız,
heç kimə zərəri dəyməyəcək uca hədəflərimiz vardı.
Sonra anidən böyüdük,
uşaqlığımız da bu şeirtək yarımçıq qaldı…
Sənin qədər
Tutmadığımız sözlər qədər
önəmlidir bəzi şeylər.
Ehtiyac duyulduğu zaman
tutulmayan əllər qədər.
Kənardan xoşbəxt görünən
hər yaralı qədər acımasızdı bu yerlər.
Gedənlər yox,
unudanlar qədər vəfasızdı küçəmiz.
Aldanışım qədərdi
döngəmizdəki qoxun.
Kölgən kimi incə olmuşdu gedişin.
Kölgən qədər incə olmuşdu
həyata tutunuşum.
Varlığın qədər səssiz olmuşdu buralar,
yoxluğun qədər çılğın.
Anlamını bilmədiyim
cümlələr qədərdi çətinliklər.
Nə az, nə çox…
Mürəkkəbliyin kimi idi görünüşün,-
olub olmadığını hiss edə bilmirdim.
Bir pəncərəyə baxışın kimi qalmışdın yadımda.
Özüm qədər məchul idi oluşun,
Qəbullana bilmədiyim qədər idi vuruluşum.
Susduğum qədər idi sözlərim.
Sənin qədər idi hər şey
Tam sənin qədər…
Hallüsinasiya
Dostum, eşidirsən?
(Miqdarın fərqi yoxdu)
Sıxılıram…
Anlamını bilmədiyim duyğular içindəyəm.
Narahatam.
İçimdə ölmüş əjdahaların nərilti səsi,
Qurdların ulayışı var,
eşidirsən?
Eşitmə, dostum, eşitmə.
Ən az səninki qədər vahiməlidi dünyam.
Bu səslər qulaq batırır,
İnsanı lal edir.
Məni qara qutunun içindəki zindana həbs etdilər.
Bayırımda bayır yoxdu
Bayrağımda rəng…
“Sizin kənddə azadlıq var?”
Bilirəm,
Mən bu qədər “gülərkən” hardan çıxdı bu fikirlər?..
Elə məni də gülə-gülə məhv etdilər.
“Dostum, sizin kənddə demokrasiya var?”
Bu cəhənnəmdə əjdaha alovlarından başqa heçnə yoxdur.
Sevdiyim adam
qarşılıqsız sevir deyə əzab çəkir
Məni…
Mən sevmirəm dedikcə daha çox sevirəm.
Axı əjdahalar başa düşmür
duyğularımı dilə gətirməyi sevmədiyimi…
Dostum,
hamı özü üçün insanları qruplara ayırır:
Sevdikləri,
Sevmədikləri…
Mənsə ayıra bilmirəm,
Bəzən düşmənimə sarılıb
Sevdiyimə küsürəm..
Dostum,
Deyirlər sizin aləmdə söyüşə də hörmət edirlər?
Bizdə?..
Bizdə insanlar doğularkən sünnət olunur dillərindən.
Məktəblərdə səssizlik aşılanır hər kəsə.
Bu sükutun içindən sağ çıxanı
ölümsüz adlandırırlar
Və hələ əsrlərdir bu adı qazanan olmayıb.
Eşidirsən, dostum,
Bura çox sakitdir…
Eşitmə, dostum, eşitmə,
Bəzi səssizliklər sağlığa zərərlidir.
…….
Günlər gəlib
Bayramlar keçib
Mən sənsiz böyümüşəm
Doymamışam
Sənin əllərinin qırışı mənim alın yazım
Sənin gözlərinin nurunda sönüb bəxtim
Bilməmişəm.
Sığalına həsrət böyüdüyüm adam,-
Atam…
Neçə bayramlar keçdi əlini öpmədən,
Necə xoş günlər oldu,
Nələr keçdi başımdan,
Kimlər məni sənsiz gördü
Yadlar gəlib saçlarımın ucun hördü.
Bilməmisən…
