Doğma adamların son nəfəsinə

DOĞMA ADAMLARIN SON NEFESİNE
GÖR NECE BEDBEXTEM ÇATA BİLMİREM…
Gecenin bu aleminde yuxuöncesi internetde qarşıma çıxan xeber heqiqeten ruhumu sarstdı.İnternetin paylaşdığı xeber amansızdı. Adaşım,hardasa tale qardaşım Memmed Kazım dünyasını deyişib.
Memmed Kazım edebi alemde ilk tanış olduğum qelem sahiblerindendi.Hardasa altmış il evvel ellinci illerin sonlarında Azerbaycan Dövlet Üniversitetinin kitabxanaçılıq şöbesinde qiyabi teshil aldığımız zaman tanış olmuşdum Memmed Kazımla.Menden bir kurs yuxarı sinifde oxuyurdu.Kim tanış etmişdi, nece tanış olmuşduq yadımda deyil. İlde iki defe qış,yaz sesyalarında 15-20 gün qarşılaşır, bir-birimize şeirler oxuyurduq.Memmed menden 4-5 yaş böyük olsa da, o zaman üçün çox görünen bu yaş ferqi dostluğumuz engel olmurdu.İkimizin de kitabxanaçılıq şöbesinden zehlemiz getse de, canımızı dişimize tutub üniversiteti bitirecekdik.Memmed o zaman Masallıda yaşayırdı.Menim işsiz olduğumu bildiyinden hara çatırdı menimçün iş axtarırdı.Sonra ele olacaqdı ki, ikimiz de Bakıya köçecekdik, evvelce men,sonra da o.Rehmetlik Nebi Xezrinin kömeyiyle televizya komitesinde işe düzelecekdim.Sonra Memmedin de televiziyada işe düzelmesine çalışacaqdım.Belece M.Kazım uzun iller televiziyada tamaşaçı sevgisi qazanan bir çox populyar proqramlara imza atacaqdı…
Burada altmış illik xatireler kelefini çözelemek fikrinden uzağam,bu, ayrı bir vaxtın işidir.Amma onu cesaretle deye bilerem ki, ilk gencliyimin (ele sonraların da!) dostları arasında Memmed Kazım heyatın enmeleri-qalxmaları,ziqzaqlarına baxmayaraq dostluğa sona qeder sadiq dostlarımdan heç şübhesiz birincisi idi.Xoş günlerimde de, ağır günlerimde de her zaman yanımda olmuşdu,çoxsaylı övladları meni özlerinin doğma emileri bilirdi, menim övladlarım da Memmed emilerinden ağızdolusu danışırdılar.Sözün gerçek anlamında sedaqet simvolu bir adamdı Memmed…
Vetensizleşdirildiyim bu 22 ilde tez-tez görüşmesek de Memmedin Bakıdakı aile üzvülerimle elaqe saxladığını bilirdim.Son 4-5 ile qeder üzbeüz görüşmesek de telefon elaqelerimiz olurdu.Seksen yaşından sonra xeste yatdığını da eşitmişdim.Yayda Bakıya gedende yığışan qayğılar başımı ele qatırdı ki,imkan tapıb Masallıya yanına gede bilmirdim.Keçen yay hal-ehval tutmaq üçün mobil telefonuna zeng etdim,amma telefondan dostumun yerine xetrini bir bacı qeder istediyim, süfresinde defelerle duz-çöreyini kesdiyim M.Kazımın heyat yoldaşı Zeyneb bacı cavab verecekdi:-Memmed qardaş, dostun ağır xestedir, indi yatır, oyananda deyerem sizinle elaqe saxlayar cavabını verecekdi.Amma evvelki illerden ferqli olaraq,Memmed mene cavab zengi etmeyecekdi.Halı yerinde olsaydı, neinki zeng eder, hetta menimle görüşmek üçün durub Bakıya da gelerdi.İndi imkanları hamımızdan yaxşı olan ortaq dostumuzdan xahiş edecekdim ki, maşınıyla M.Kazımın yanına gedek.Söz verecekdi, amma verdiyi söz söz olaraq qalacaqdı…
Bütün bunları niye yazıram,sonrakı ah-ufun ne anlamı var?İndi fikirleşirem ki, Bakıdan cenub bölgemize günde ne qeder avtobus gedir,ya onların birine oturar, ya da bir taksi tutub gede bilerdim.Amma çıxmayan cana ümid çoxdu düşüncesiyle ili ile qatdım ve sonunda da gecemi zehere dönderen son xeber!Doğma adamların son nefesine gör nece bedbextem çata bilmirem.Memmed Kazım böyük ürek sahibliyinin yanında, hem de gözel şair, istedadlı publisist idi.Ola bilsin tevazökarlığı onu zerbe mövqeyine çıxmağa imkan vermirdi.Amma fakt faktlığında qalır ki, yazdığı şeirler ve hazırladığı ona sağlığında şöhret getiren televiziya proqramları Memmed Kazım ruhunu hele çox uzun zaman dimdik ayaqda saxlayacaqdır.Bütün bunlar öz yerinde, menimçün ağır olan, yeridoldurulmayan böyük bir dostumu itirmeyimdir.Mekanın cennet olsun,eziz dost, eziz qardaş!