GÖLGE
Gölgesi beliriverdi
Ayakuçlarımda
Dün geceden kalma gözlerinin,
Nefes alışının
Sükûtu kirpiklerinde
Ve yorgundu kirpiklerin besbelli.
Yıldızlara
Bürünüverdi gece birden,
Bense karanlığında kalakaldım
Dişi bir utangaçlığın izbeliğinde
DENİZ VE FENERİ
Deniz hâlâ uyumakta,
Rengini almalı önce
Gökyüzünün maviliğinden.
Üstünde dans etmeli
Martıların gölgesi,
Kokusu sarmalı sahili.
Oysa
Yanı başında duruyor bak!
Loş ışıklarından eser yok
Beyazlar içinde deniz feneri.
KADIN
Sessizce bir yürüyüşü vardı
Arnavut kaldırımlı sokakta,
Çıtkırıldım.
Hüznün alıkoyduğu
İpince narin bedeni,
Yumuk yumuk elleri,
Elleri göğsünde
Göğsü, gül goncası.
Titrek kirpiklerinin arasında
Camdan saydam gözleri,
Gözleri deniz mavisi
Ve alnı, öpülesi alnı…
Fikret Çelik
Müstəqil.az
