HÜZÜN DURAĞI
Evet bayım!
Susmayın söyleyiniz
Neden esmez ki rüzgâr,
Alıp götürmez bu hüznü?
Bir şey var bugün,
Günün içinde bir şey
Görüyor musunuz bayım?
Düşlerden hüzün yağıyor.
Çok mu büyüttük gözümüzde ne!
Dönmez mi ki meçhule giden gemi?
Yetmez oluyor bazen sözler bayım!
Kalbim gözyaşlarımdan bir sarnıç.
YAĞMURLU BİR GÜN
Yağmurlu bir günde
Çıkacaksın yola.
İliklerine kadar ıslana ıslana.
Bulutlar dağılacak,
Masmavi gökyüzünü göreceksin.
Güneş,
Yüzünü örten matemi kaldıracak.
Kuşlar cıvıldayacak,
Ağaçlar kol kanat gerecek.
Tabiat ana haykıracak!
Ve yeni bir gün daha başlayacak.
ÜÇ ADA, DÖRT ADAM
BİR GÜNLÜK SEYİR DEFTERİ
Güneşle uyanmışlığın sessizliği içinde
Bir dilim ay parçası gibi yüreklerimiz.
Köprülerinden geçiyoruz
Caddelerinden, sokaklarından şehrin
Dur durak bilmeden geçiyoruz.
Doğurganlığı üzerinde tabiatın,
Sarı gözlü papatyalara
Takılmasa da gözlerimiz,
Yediveren gülleri ne kadar da
Rengârenk ve mağrur.
Bir tarafımız kır,
Bir tarafımız deniz.
Denizin üstü maviden bir gömlek,
Rüzgârın boyun eğdiği Ada,
Birkaç mil kadar gözden ötede.
Alsın başını dağılsın artık hüzünler,
Umut balyalarıyla karaya vurma zamanı
Kır dümeni aşk rıhtımına, Kaptan!
