Nargıza Asadova Özbəkistanın Daşkənd şəhərində doğulmuşdur.
Abdullah Kadiri Daşkənd Dövlət Mədəniyyət İnstitutunu (2006) və Mirzə Uluğbəy Özbəkistan Millî Universitetinin tərkibində fəaliyyət göstərən İrəli Ədəbiyyat kursunu (2009) bitirmişdir. Işk Ostonasi (Aşk Eşiği), Yuragimning Sarhadlari (Yüreğimin Sınırları), Nastarin (Leylak) gibi şiir kitapları ilə birlikdə Atalgan Kunlar (Adlandırılan Günler), Müjdê (Türkiyê) adlı hekâyələrini topladığı əsəri Özbəkistanda nəşr edilmişdir. Şair, Özbəkistan Yazarlar Birliyinin üzvüdür.
ALIŞMA
Şafak söker…
Gökten inmiş rızık için
Kapıları açık bırakır dedeler.
Torununu uyandırır, bu sırada
Çökelek ve kuru üzümü hazırlardı neneler.
Öğle vakti girer…
Yoğunlaşır iş güç
Bazıları düğünü düşünür bazıları beşik düğününü.
Birbirlerine keder veya mutlulukta desteklerler,
Bu halk, sırtını yaslarsan dağ gamına ortak.
Akşam…
Serinlik çöktüğünde,
Gönüle bir esinti gibi yumuşak bir sesle söyledi.
Tükenene kadar gökte özgür uçuşun,
Yine ağaçlara kuşlar geri döner.
Bir baksan.
Gün ve gece arasında
Duruyor seçilmiş bir vekil.
Ivır zıvır değil dostum,
Hakikat,
Barış bizde alışkanlığa dönüşmüş!
***
1
Sokak.
Durak.
İnsanlar.
Küçücükten gönül doymuş.
Bence, insanlar –
Göğe
bakmayı
bıraktı
2
İnsanlar.
Durak.
Sokak.
Bencillikten gönül doymuş.
Bence, insanlar
bıraktı.
yere
bakmayı
***
Toplandı
zenginler,
Ayırdılar
yaşlı ve gence.
Yok olan şey yoktu
Sadece, samimiyetten başka.
AKSİYOM
Güven idi yolda yol arkadaşım
Küçük değildi bu adımlar.
Arabalar geçmez sokaktan
Çarpıp geçerken bana insanlar
Trafik ışıklarında şimdi bakışlarım…
***
Bu sokağın sonu var mı?
Yüreğine götürür biletçi?
Kalabalıklar arasında sessiz
Geçiyorum, haberin var mı?
Sağım kıyı, solum kalabalık.
Sallanıyorum yalnız başıma bir gemi gibi.
Bu dalgalar öylesine acımasız,
Ulaştırmıyor, sadece senin tarafına.
Bazıları güler, gülümser, şakalaşır,
Gülmüyordu hiç kader.
Gözüm yaşlı, gözlerim kurban,
Görünmüyordu senin gittiğin yer…
Bu sokağın sonu var mı?
***
Hava soğuk… Bakışların buz
Soğuk vurdu güz çiçeklerini.
Konuşmuyorsun, sabırsızlıkla
Bekliyor muydum?
Böyle günleri.
Sessizce dolaşıyorsun, gürültü yapmadan
Bakmıyorsun,
Bakakalsam yalvarırcasına.
Bakışların değdiğinde güzelleşiyor
Bu odada çiçekler mutlu!
Yüzümü temizliyor hafif rüzgâr
Aşılamaktır bu gönülleri.
Gönlüm kırık böyle bir günde
Sen hala çiçekleri düşünüyorsun…
Soğuk düştü…
***
Geliyorsunuz… Sevgilim
Şu an yoldasınız.
Kar birikmiş izlere
Yeni yollar açıp.
Lakin ben,
“Gitmiş olabilirim evden”
Tek başına
Başımı alıp!
YİNE TELEFON HAKKINDA
Beklemem.
Buluşmanın ani anları
Binbir gecelere başlasa yolum.
Korkmam.
Eğer çıksa ejderha veya devler
Nasip olsa hatta Şirin’inki gibi bir ölüm.
Mümkün,
Bir anda ölmek, dirilmek.
Senin bir tebessümün
Göz bebeğinden
Sevgilim,
Ne olursam olayım şimdi
Bekliyorum…
Korkuyorum…
Telefonundan.
Tərcümə etdi: Emina Bakar
Müstəqil.Az
