Bir şeir rublikası
Sizin qızınızla görüşürük biz,
Gedirik gah yolla, gah kənar izlə.
Bunu mən bilirəm, siz bilmirsiniz,
O gəlir sizin öz icazənizlə.
Tələbə yoldaşı, rəfiqəsi var,
İşi də çox olur,bəzən dərsi də
Mənəm qızınızın,necə deyərlər-
“tələbə yoldaşı”, “rəfiqəsi” də
Mən başa düşürəm siz anasınız
Ürəyə sığışmır adi həyəcan
O,evə dönüncə nigaransınız
Evdə olanda da mənəm nigaran.
Bir ömür mənzili uzun,ya qısa…
Məhəbbət,doğmalıq-hansı qədimdir?
O sızin adicə qızınızdısa,
O mənim yeanə səadətimdir.
Siz də heyransınız,mən də bir qıza
Kimin qapısından o girməlidir?
Dünya elədir ki, biri tapırsa,
Biri…təbiidir itirməlidir.
Duruluq rəmzidir sizin qızınız
Gözündən oxunur qəlbi,istəyi
Sizin bu sevdada uduzmağınız
Sizin borcunuzdur,mənim qismətim.
Sizin adınıza hörmət,ehtiram
Qadın qarşısında baş əyir aləm
Mən də baş əyirəm,vidalaşıram-
Qızınız gələcək,mən getməliyəm.
