Müstəqil.Az qardaş ölkə Türkiyədə yaşayıb yaradan şair Fikrət Çelikin şeirlərini təqdim edir:
BAHARA DOĞRU
Dokunula bilmeli bir çiçeğe,
Zaman bahardan yanayken.
İliklerine işlemeli insanın yağmur,
Bir ikindi vaktinde nisanın.
Rengine kapılmalı daha sonra
Yaprakla ahenge dem vurmuş,
Dalından koparılmamış bir eriğin.
Damakta kalmalı tadı her bakışta
Gökyüzü, kuşağına gebeyken.
***
SEVGİLİM
Seninle uyansak bugün meselâ
Günün ilk ışıkları değse gözlerine
Ve sevgilim gözlerin, gözlerin
Buğday başakları rengine bürünse.
Karacaören köyünün sırtlarında
Buğday tarlaları olur bu mevsimde,
Buğday tarlaları boyunca yürüsek.
Bir rüzgâr esse daha sonra
Kaz Dağları’nın eteklerinden,
Eşsiz zamanlara alıp götürse.
Sen konuşsan saçların savrulsa
Rüzgârın tınısında yankılansa sesin,
Sen gülümserken gözlerin ışıldasa
Boğazın mavi sularına yansısa yüzün.
***
HÜZÜN DURAĞI
Evet bayım!
Susmayın, söyleyiniz.
Neden esmez ki rüzgâr,
Alıp götürmez bu hüznü?
Bir şey var bugün,
Günün içinde bir şey
Görüyor musunuz bayım?
Düşlerden hüzün yağıyor.
Çok mu büyüttük gözümüzde ne!
Dönmez mi ki meçhule giden gemi?
Yetmez oluyor bazen sözler bayım!
Kalbim gözyaşlarımdan bir sarnıç.
***
CEMRE
Koyu bir gecenin ertesi
Gün doğumu baharın,
Toprağa düşen ilk cemre
İlk tılsımı yağmurun,
Rüzgârın esintisi ki yüreğe,
Yürek sarmaşığa döner
Dizeler yumağa,
Yumakta sarmaş dolaş kelimeler.
Fikret Çelik
Müstəqil.Az