VƏTƏNİM – BEŞİYİM
Bu körpəlik beşiyim
mənim dağım-dərəmdi.
Zirvəsinə baş əyim
uludu, möhtərəmdi.
Ürəyim axar çayda
uyuyar bu laylada,
Dəlidağ özü boyda
kəkotumdu, zirəmdi.
Yasəmənlər, süsənlər-
əsim- əsim əsənlər…
Ay xəzinə gəzənlər,
xəzinə yan – yörəmdi.
Ən qəlbi dağa çıxdım,
kəhkaşana ip atdım-
topa ulduz qopartdım:
çəmən- çiçək zərrəmdi.
Bir daşına qıysalar
laçınları qıy salar.
Laçınqaya hay salan
harayımdı, nərəmdi.
Göydə gurlar təbillər,
kim çalar – Km nə bilər?
Koroğlular, Nəbilər
bu dağlarda şir əmdi.
Nə gözəl avaz idi!
Xəyalım avazıdı.
Tərtər – Şəmşir sazıdı,
bulaq mənim cürəmdi.
