Müstəqil.Az qardaş ölkə Türkiyədə yazıb yaradan Halil Türkmenin şeirlərini təqdim edir:
Martı sesleri…
Nice fırtınalarla boğuşarak,
Geçen yıllar
Kim bilir
Kaç kez alabora oldu
Şu ihtiyar sandal.
Gecenin zifiri karanlığında
Kaç kez
Yıldızlarla sabahladı
Tek başına.
Uzaktan
Martıların sesini
Duyar gibi…
Sağlam bir karaya
Ayak basacak olmanın hayaliyle
Asılır küreklere
Yorgun kollar…
Hala bir umut vardır
Uzakta.
Kim bilir belki de
Yanıltıyordur
Duyduğu martı sesleri…
………………………..
Susarsın…
Gecenin bir vakti
Haykırmak istersin
Ümmana…
Ama
Sesini duyan olmaz.
Atarsın içine dertlerini
Birer birer:
Bir volkan gibi kaynar içinde
Yalnızlığım,
Seni asla duyan olmaz
Susarsın!…
………………….
Cemreler düşmeden gel..
Hazan da ümit yoktur,birer birer tükendi,
Eskidendi o aşklar,şimdi vefasız dendi.
Umutlar yeni başlar,hayallerim bitmedi,
Baharın müjdecisi,cemreler düşmeden gel.
Gönlüm kış uykusunda,umutsuzca yatarken,
Umutlarım rüyamda birer birer canlandı.
Yalvarırım ne olur,ömür kışa dayandı,
Baharın müjdecisi,cemreler düşmeden gel.
