Yuxulu şeir… – Saqif Qaratorpaq

Yuxulu şeir… –  Saqif Qaratorpaq

 

 

 

Yuxulu şeir

 

Yenə evin soyuqdu,

Bürünmüsən şalına.

Gözlərin pəncərədə,

nə gəlir xəyalına?

 

Kibritinmi qurtarıb

Sobanı yandırmağa?

Kimsəyə bir söz demə,

Özüm gedim almağa.

 

Bir kövrək xatirəmi

Yaddaşını qanadıb?

Ya xətrinə dəyən var,

Söylə,burax inadı.

 

Xəbərin yox,soyuyub

Özünə süzdüyün çay.

Tərləyən pəncərəndən

Boylanır beşgünlük ay…

 

Necə şirin yuxudu,

Yumulur kirpiklərin.

Yuxuda da üşüyür,

Qanı qaçmış əllərin.

 

Çiçək açıb çöl,çəmən,

Bulaq üstə çatmısan…

Dirsəklənib masaya

Mışıl-mışıl yatmısan…

 

Qəfil döyülür qapı,

“Kim ola axşam-axşam?”

Deyir:-Mənəm,qonşuyam,

Sizə kibrit almışam…

 

***

Axı, nə yazım bu yaşda,

Bax, saçlarım qardan betər.

Ürəyim budaqda qalan

Şaxta vurmuş nardan betər.

 

Nə yazım,gəlsin xoşuna,

Ürəyinə səp su kimi.

Son nəğməmi oxuyuram,

Tənha qalan bir qu kimi.

 

Bəlkə ömrün son qışıdı,

Bir də çatmadım bahara.

Mən gedən izi tutub gəl,

Zalım, məni hərdən ara.

 

Unudur verdiyi sözü,

Heyif, unudur adamlar.

Son dəfə gəl, döy qapımı,

Kəndimizə yağanda qar.

 

Qorxma, donan əllərini

Nəfəsimlə isidərəm.

Tut əlimdən bircə dəfə,

Ölümə desən, gedərəm!

 

Çoxdan çıxıb gedəsiydim,

Qalmışam sənin xətrinə.

Qoy uzansın qış gecəsi,

Batım saçının ətrinə!

 

 

            ***

Heyif,bu can isinməz

daha odla-ocaqla.

Ya isti quma basdır,

ya yüz dəfə qucaqla.

 

Elə üşüyüb,donub

neçə soyuq baxışdan.

Köhnə divar kimidi,

nəm çəkir hər yağışdan…

 

Yarıuçuq bir evdi

ümidləri nə vaxtdı.

Oyuncaq bir gəmiydi,

axdı sularda baxtı…

 

Sındı biganəlikdən,

çilikləndi yollara.

Səsini kimsə duymaz,

batıb qalıbdı qara.

 

Heyif…sən də gecikdin

bu solmuş ömrə-günə.

Qurumuş bənövşədi,

çiçəkləməz istinə…

 

 

            ***

Sənə dedim

illərdi heç kimə demədiklərimi,

sənəcən bildiklərimi, bilmədiklərimi…

üst-üstə yarpaq kimi

yığmışdım dərdlərimi sinəmə.

Bir gün varaq-varaq

çevirib sənə deyəcəkmişəm demə…

İçimdə göynəyən arzuların

boxçasını açıb tökdüm qarşına bir-bir.

bir bax,sözlərimdən

bir qərib həsrətin qoxusu gəlir…

Sənə dedim nə varsa,

illərdi hamıdan gizlətdiyim bakirə xəyalları,

sənə dedim yuxuda gördüklərimi belə…

sənə dedim, gizlətmədim heç nəyi,

bir vergülü də…

əllərimdə solan o gülü də

xatırladım…

unutmadım

ölən sevgilərə dediyim ağını belə,

danışdım,

bir şirin nağıl kimi…

Danışdım nə varsa,sənə…

nə yaxşı…

nə yaxşı inandın mənə.

 

 

Saqif Qaratorpaq

 

Müstəqil.Az

Share: